۵ سوال مهم که هنگام خرید لپ تاپ به سراغ شما می آیند

بررسی های محصول می توانند حسی تقریبی خوبی به شما داده و دامنه انتخاب تان را به مدل مطلوب نزدیک کنند ولی اولا در بررسی ها محدودیت های مختلفی وجود دارد و دوما حین خرید٬ گزینه های به مراتب بیشتری پیش رو خواهید داشت. آیا باید مدلی با رم بالاتر را بخرید٬ یا آنکه پردازنده قوی تر دارد؟ اینها سوالاتی که چاره ای جز پاسخ به آنها نخواهید داشت.

در ادامه مطلب با جواب هایی برای پرسش ۵ سوال فراگیر در بین خریداران لپ تاپ با صبا آسا همراه باشید.

داشتن هسته های پردازشی بیشتر به شما امکان می دهد در آن واحد برنامه های بیشتری را باز نگه دارید و سوییچ کردن بین آنها نیز آسان باشد. بعضی برنامه ها -مثل نرم افزارهای سه بعدی ساز- طوری طراحی شده اند که از هسته های بیشتر بهره ببرند٬ بنابراین هسته های بیشتر همیشه فقط دکور نیستند.

هر چند اغلب داشتن هسته های پردازشی بیشتر بهتر است ولی یک چیپ ۲ هسته ای برای مصرف کننده عام٬ خیلی مواقع رضایت بخش و کافی است. بازی خورها یا کسانی که کارهای گرافیکی می کنند قطعا به مدل های ۴ هسته ای نیاز خواهند داشت و البته که هزینه بیشتری هم باید بپردازند. ضمن اینکه به احتمال فراوان در کنار قیمت بالاتر٬ عمر باتری کمتر و گرمای تولیدی بیشتر نیز ارمغان این پردازنده های قوی تر است.

رم نیز نوعی حافظه است ولی برای اینکه توضیح ساده ای درباره تفاوت آن با هارد داده باشیم٬ یک مثال می زنیم. اگر هارد دیسک شبیه انبار وسایل شخصی کاربر باشد٬ رم میز کار او است و وسایل مورد نیاز را دم دستش قرار می دهد. بنابراین رم بیشتر یعنی روانی و سرعت بیشتر برای کارهای جاری.

داشتن رم بیشتر یعنی فضای وسیع تر برای فایل های مورد نیاز و این یعنی زمان کمتری برای دسترسی به آنها تلف می شود. یک سیستم عامل ۳۲ بیتی فقط می تواند تا ۴ گیگابایت رم را استفاده کند در حالی که برای سیستم عامل ۶۴ بیتی سقف ۱۶ اگزابایت است.

پس برای سیستم عامل ۳۲ بیتی حداکثر ۴ گیگابایت رم و برای ۶۴ بیتی حداقل این مقدار لازم است. هر چند رم ۴ گیگابایتی برای اکثر افراد مناسب است ولی به نظر می رسد ۸ گیگابایت دیگر نگرانی خاصی برای سال های آینده باقی نخواهد گذاشت.

چیپ های مدرن برای لپ تاپ ها دارای گرافیک توکار هستند. این یعنی ممکن است گرافیک مجزایی وجود نداشته باشد. البته گرافیک های توکار جدید (۲۰۱۳) به خوبی از پس کارهای مختلف بر می آیند و اگر فشار زیادی به سیستم نمی آورید٬ کفایت می کنند. ولی بحث بر سر کاربرد اصلی لپ تاپ برای شما است.

اگر کارهای گرافیکی زیادی انجام می دهید و اساسا جنس کارتان از این نوع است که به گرافیک های AMD یا انویدیا نیاز دارید٬ پس گرافیک های توکار چاره ساز نخواهند بود. اما در آن سو٬ دقت داشته باشید که چیپ های گرافیکی مجزا نیز مصرف باتری را بالا می برند و وزن و حجم دستگاه را افزایش می دهند. پس همیشه برای به دست آوردن برخی امکانات٬ برخی مزایا از دست می روند.

SSD ارزش صرف هزینه بیشتر را دارد؟

در یک کلام٬ بله. اس اس دی ها با استفاده از فناوری  ناند فلش ساخته شده اند و به طرز محسوسی سریع تر از هارد دیسک های معمولی اند و در ضمن به خاطر نداشتن سیستم مکانیکی موتور٬ طول عمر بالاتر و مقاوم بیشتر نیز در مقابل ضربات یا سقوط ها دارند.

متاسفانه شیب نزول قیمت اس اس دی ها کند بوده و این باعث شده هنوز روی قیمت نهایی محصولات تاثیر به سزایی داشته باشند ولی شکی نیست که این هزینه بیشتر٬ در استفاده روزانه ارزش بالای خود را نشان می دهد.

سرعت بالای باز شدن سیستم عامل و بیدار شدن دستگاه٬ اجرا سریع و روان برنامه ها٬‌ همگی ثانیه های از دست رفته ای را به زندگی شما اضافه می کنند که نمی توان قیمتی روی آنها گذاشت.

امروزه رزولوشن لپ تاپ های میان رده ویندوزی معمولا ۱۳۶۶ در ۷۶۸ پیکسل است که تراکمی نزدیک ۱۰۰ پیکسل در اینچ را رقم می زند. با وجود اینکه نمایشگرهای به اصطلاح رتینا نیز از امسال کم کم به خیل محصولات اضافه شده اند٬ اما هنوز آنها را در قیمت های بالا مشاهده می کنیم.

بخش بزرگی از انتخاب لپ تاپ هایی با نمایشگر شبه رتینا٬ به نوع کاربری شما بر می گردد. اگر فیلم یا عکس ادیت می کنید و یا گرافیست هستید مسلما رزولوشن بالا کیفیت کارتان را ارتقا می دهد. اما اگر بیشتر با متن کار می کنید٬ هر چند تایپوگرافی هم با کیفیت رتینا بهتر است٬ ولی تفاوت در حد انقلاب نیست.

نمایشگرهایی با رزولوشن بالا مساوی هستند با نیاز به باتری بزرگتر و گرافیک قوی تر. بنابراین وزن و قیمت دستگاه را نیز به طور غیرمستقیم تحت تاثیر قرار می دهند. و اگر شرکتی نخواهد وزن افزایش یابد٬ عمر باتری مشکل دار خواهد شد.

مهم ترین نکته در خرید لپ تاپ٬ توجه به نیاز شخصی تان است. اگر شما هم اخیرا تجربه خرید داشته اید٬ آن را در بخش نظرات با سایرین در میان بگذارید.